Domowy ocet jabłkowy.

O właściwościach octu jabłkowego pisałam tutaj.

         Ocet  winny  jabłkowy - przygotowanie.

Pokrojone jabłka lub skórki  z   jabłek  wkładamy   do  szklanego, wyparzonego naczynia , tak by zajęły 3/4 słoja i  zalewamy letnią, posłodzoną , przegotowaną  wodą  (  w  proporcji 1-1,5  łyżki  cukru  na  szklankę  wody ),  możemy  dodać  garść  rodzynek.  Owoce i skórki  powinny znajdować  się pod powierzchnią  wody, by nie psuły się i nie pleśniały.
 Naczynie   zawiązujemy  podwójnie  złożoną    gazą, lub bawełnianą szmatką, obciskamy gumką recepturką i  zostawiamy  na długie ( 4-6)   tygodnie  w ciepłym i zaciemnionym miejscu. Słój nie może stać  na słońcu.  Zawartość należy  od  czasu  do  czasu  mieszać drewnianą łyżką, łyżka powinna być wyparzona, można też  napowietrzać. Już na drugi dzień pojawią się pęcherzyki, czyli rozpoczyna się proces fermentacji. Czas procesu zależy od temperatury i od ilości  cukru ( tego dodanego i tego w owocach).
 Jeżeli na wierzchu pojawi się pleśń, zawartość należy wyrzucić i zacząć przygotowanie od  nowa. Czasami  na powierzchni pojawi się gąbczasta  pektynowo-galaretkowata warstwa, tzw. kożuch, tym  nie możemy  się martwić, on nie psuje octu, może służyć jako przyspieszacz  przy przyrządzaniu następnej porcji octu.
               Gdy  ustanie fermentacja i płyn będzie miał kwaśny smak i specyficzny kwaśny  zapach, przecedzamy, najpierw przez durszlak, a następnie  przez podwójnie złożoną  gazę lub przez sitko o drobnych oczkach i  zlewamy do sloja, przykrywamy gazą i dociskamy gumką recepturką. Pozostawiamy w ciemnej szafce na następne 2 tygodnie, by ocet lepiej dojrzał i wyklarował się.

Po tym czasie ocet  przecedzamy i zalewamy do butelek, szczelnie zamykamy i przechowujemy w chłodnym miejscu w celu sklarowania płynu, może to być zimna piwnica lub lodówka.

Ocet jabłkowy możemy przechowywać nawet kilka lat, wykorzystajmy więc tegoroczny urodzaj owoców.